YÂ GAVS'UL AZAM!
YÂ GAVS'UL AZAM!
Bu menkıbe, Hazreti Gavsul Azam'ın bir kadın müridini, fasık bir adamın kötü niyetinden kurtarmaya vesile olması hakkındadır.
Büyük şeyhlerden şöyle nakledilmiştir:
Güzel bir kadın Hazreti Gavsul Azam'a müride olmuştu. Bu kadın Hazreti Gavsul Azam'a müride olmadan önce, fasık bir adam bu kadına aşık idi. Bu kadın ihtiyaç gidermek için dağdaki mağaraya gider. Adam kadının dağdaki mağaraya gittiğini öğrenir. Kadının peşinden gider ve kadına kötülük yapmak ister. Kadın çaresiz kalır ve kaçacak yer bulamaz. Kadın Hazreti Gavsul Azam'a sığınır ve:
-“Ya Gavsu'l Azam, ya Gavsu's Sakaleyn, ya Şeyh Muhyiddin, ya Seyyidim Abdulkadir! diye bağırır. Bu sırada Hazreti Gavsu'l Azam medresede abdest almaktaydı. Ayaklarında takunyalar vardı. Onları ayaklarından çıkarıp mağara tarafına fırlattı. Adam daha maksadına erişemeden takunyalar adamın kafasına isabet etti. Ve adam ölünceye kadar takunyalar adamın kafasına vurdular. Sonra kadın takunyaları alıp Hazreti Gavsu'l Azam'a getirdi. Halini ve başından geçenleri Hazreti Gavsul Azam'ın önünde bulunan cemaatin huzurunda anlattı.