NEFİS MÜCADELESİ
NEFİS MÜCADELESİ
Hazretİ Gavsu'l Azam’ın kendi nefsiyle mücadelesi hakkındadır.
-“Nefsimi gördüm. Bütün hastalıkları üstündeydi. Heva ve hevesi dipdiri. Şeytanları emre hazır bekliyorlardı. Bir senede onun sırtını yere getirmek için didindim. Allah (Celle Celalühü)’ın izniyle hastalıklarını iyileştirdim. Heva ve hevesini kırdım, şeytanını kovaladım. Ondan sonra bütün her şeyim Allah (Celle Celalühü)’ın oldu... Allah (Celle Celalühü) için oldu. Yapayalnız kaldım. Varlıkların hepsi arkamda kaldı. Fakat matluba vasıl olamadım.
Matluba ulaşmak için tevekkül kapısını denedim. Orasını pek kalabalık gördüm. Geçtim oradan. Şükür kapısını denedim, belki oradan matluba vasıl olurum dedim, olmadı. Orasını da kalabalık buldum. Oradan da savuştum.
Zenginlik kapısından geçeyim dedim, o da olmadı. Çünkü orası da pek kalabalıktı..
Bir de kurbiyyet kapısını çalıp onu da deneyeyim dedim olmadı. Çünkü orası da pek dolu idi.
Soluğumu müşahede kapısında aldım. Ne gezer, orası da ardına kadar dolu. Başka hiçbir yere bakmadan fakirlik kapısına doğru ilerledim. Bir de ne görsem, o kapı benim için ta ardına kadar açık değil mi?. Hemen içine girdim. Girdim ama bütün terk ettiklerim orada tam tekmil beni bekliyorlardı. Orada en büyük hazine kapısı açıldı. En büyük şerefe nail oldum, ebedi zenginlikleri elde ettim. Sonsuz bir hürriyete kavuştum. Bütün boş hayal ve temayüller buz gibi eridi, bütün sıfatlar toz gibi uçup gitti. Hem de bir daha geri dönmemesine... İşte bu ikinci bir vecd idi.