Abdülkadir Geylani k.s. Hazretlerine yazılan şiirler
Allah-ü Teala kullarından birini veli yapmak dilerse onun Muhammet Mustafa’nın s.a.v. huzuruna getirilmesini emreder. Rasülullahın huzurunda hazır olunca Resulullah s.a.v. emreder ve:
“Oğlum Seyyid Abdülkadir’e götürün vilayet makamına liyakat ve istihkakını görsün” buyurur. Gavsül Azama götürürler. Eğer O’ , o zatı vilayet makamına layık görürse , ismini Muhammedi defterine yazar. Mübarek o belgeye Resulullah’ın emri ve tasdiki konur. Ona vilayet berat ve hilati tertip edilip, Gavs’ül Azam’ın emrine verilir.O da sahibine ulaştırır. İşte gayb ve şahadet aleminde, bu veli makbul ve selamette olur. Bu vazife kıyamete kadar, Gavs’ül Azam’a verilmiştir.
Padişahî herdüâlem Şahi Abdülkadir est
Serveri evlâdı Âdem Şahı Abdülkadir est
Âfütabu Mâhitâbi Arşı ve Kürsiyyi Âlem
Nûr-i Akdes, Nûr-i Âzam Şahi Abdülkadir est..
Muhammed Bahauddin Nakş-i Bend (k.s.)
Anlamı:
Dünya ve ahiretin padişahı Şah Abdülkadir'dir (KSA)
Evlad-ü Ademin (insaoğlunun) serveri, Şah Abdülkadir'dir (KSA)
Güneş, Ay, Arş, Kürs, Kalem bunların cümlesi
Nurunu, Şah Abdulkadir'in kalbinden aldılar...
PİRİM ABDULKADİR’İN
Cem olmuş dervişlerin, Pirim Abdulkadir’in,
Yolunda sadıkları, Pirim Abdulkâdir’in.
Elim verdim eline, kurban oldum diline,
Canım fedâ yoluna, Pirim Abdulkâdir’in.
Arısının bâlıyım, bahçesinin gülüyüm,
Bağının bülbülüyüm, Pirim Abdulkâdir’in.
İnkâr eden ol eri, Mürşid eder şeytanı,
Aslı durur Geylâni, Pirim Abdulkâdir’in.
Sana derim hey kişi, çıkar kalp’ten teşvişi,
Od’a yanmaz dervişi, Pirim Abdulkâdir’in.
Hakk katında uludur, İki cihan doludur,
Eşref oğlu kuludur, Sultan Abdulkâdir’in.*
Eşref oğlu RÛMİ (k.s.)
*Bazı kelimeler birkaç manaya gelir. Cümledeki yerlerine göre manaları değişir. Kul, mahluk, insan, köle, bende, emir altında bulunan, tâbi, mensup, hizmetçi gibi manalara gelir.Sultana bağlı askerlere Kapı kulu denirdi.Bende kelimesi de kul demektir. Bendeniz, kulunuz demektir. Bu tabir bugün bile tevazu ifadesi olarak kullanılmaktadır.Emir kuluyum demek, emir altında çalışıyorum, benim de âmirim var demektir.Padişahlar, tebasından olan sadık yardımcıları için "Kulum" tabirini kullanırlardı. Burada kulum, sağ kolum demektir.Onun kapısına kul olamam demek, ona hizmetçilik edemem demektir.Şiirde kul kelimesi hizmetçi, köle manasında kullanılmıştır. |
ABDÜLKADİR GİBİ BİR ER BULUNMAZ
Seyyah olup şu alemi ararsan
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Ceddi Muhammed'dir eğer sorarsan
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Cuşa gelip dervişleri dirilir
Erkan ile usulleri sürülür
Kudretinden nasipleri velirir
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Mevlam yüce devlet vermiş başına
Meşgul olmuş yaradanın işine
Mevlasının resulüne aşina
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Giderler gazaya çalarlar satır
Daima yaparlar hoş gönül hatır
Bağdada türbesi nur olmuş yatır
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Cümle evladına yeşil yaraşır
Aşkı gelir bu canıma dolaşır
Ona muhib olan Hakka ulaşır
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Kadir Mevlam yeri göğü düzeli
Hoş nazar eylemiş ona ezeli
Evliyalar ser çeşmesi güzeli
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Hayalidir karşımızda salınan
Ne mürvettir katarında bulunan
Gam yemesin ondan kisve urunan
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Aşıkın yüreği yanar tutuşur
Çiğlerin var ise var anda pişir
Her kande çağırsan anda yetişir
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
Aşık Yunus kime çeke gayreti
Üstümüzde hazır ola himmeti
Oğlum demiş ona Resul hazreti
Abdülkadir gibi bir er bulunmaz
YUNUS EMRE k.s.
SULTAN ABDÜLKADİR'İN
Hiç bulunmaz akranı
Halis lütfu Yezdanı
Gavsul Azam Geylani
Sultan Abdulkadir'in...
Dergahında hizmet var
Devranında himmet var
Kapısında rahmet var
Sultan Abdulkadir'in...
Bağdat yolun gözlerim
Geylani'yi özlerim
Himmetidir sözlerim
Sultan Abdulkadir'in...
Hüsnü terket teşvisi
Hakk'a bırak her işi
Dervişi ol dervişi
Sultan Abdulkadir'in...
ERKAN-I GEYLANİ
Yedi iklimde sürülür, İşit erkân-ı Geylânî.
Kamû büldânda kurulur, Hemîn meydân-ı Gelyânî.
Ulaşır edene feryâd, Eder muztarlara imdâd,
Olur ana uyanlar şâd, Serî' dermân-ı Geylânî.
Tarîkine giren anın, Düşer aşkına Mevlâ'nın,
Olanı kul o sultanın, Sever Yezdan'ı Geylânî.
Eder irşâd mürîdin ol, Olalım biz o şâhâ kul,
Hudâ indinde çok makbûl, Ki dervişân-ı Geylânî.
Düşenin destini tutar, Yakın, ırak demez yeter,
Tarîkine girüp ol er, Yücedir şân-ı Geylânî.
Mürîdine cefâ eden, Kefeni hazırlasın erken,
İnan bu sözlerime sen, Açık burhân-ı Geylâni.
Çağırsan ana sıdk ile, Yetişir ol silâh ile,
Murâdın ne ise dile, Ki bol ihsân-ı Geylânî.
Ki tablı çalınır her ân, Yeri gökdedir ol sultan,
İşit bu sirri et iz'an, Ki ol cânân-ı Geylânî.
Mürîdim tabli ur sen der, Kasîdesinde hem ol Pîr,
Seni tablım uyandırır, Budur fermân-ı Geylânî.
Mürîdim korkma der aslâ, Nasîrimdir benim Mevlâ,
Size düşman olan zirâ, Olur düşmân-ı Geylânî.
Demiş hem Hakk'a et ikbâl, Tağannî eyle çağır al,
Tarab et bahri aşka dal, Kerîm Hannân-ı Geylânî.
Anın dervişi Kuddûsi, Olalı arttı sevdası,
Deyüp teşvik eder nâsı, Olun yârân-ı Geylânî.
(Kuddusi k.s.)
| Vasf-i Sultânü’l-Evliyâ Hazretü’ş-Şeyh Abdulkâdir-i Geylânî k.s.“
Şâh-ı vâlâ-yı keramet güher-i hikmet ü feyz Câlis-i taht-ı tasarruftur iki âlemde Evliyâ zümresinin gerdenine bastı kadem
Çalınır nüh-tabakât ile zeminde tablı Âsitânından alır cümle velîler himmetNûri-i Dîde-i kalbe Gulâmî kademi hâk olup
Âb-rûlar dökerek bâb-ı kerîmânına geldim Bahr-i fıska düşüben âleme efsâne olup hem Vâdi-i hüznde sergeşte işim girye vü zârdur Bu Gulâmî nice sad bâr kusur etmiş ise de
SULTAN-I ABDÜLKADİR'İN
Dergeh-i dâru’l-emânında mukîmiz rûz u şeb Aşk-ı Hak’la cezbe-i mutlakla dolmuş sînemiz Sanma sevdâ-yı mecâzîdir bu şûr-ı zahirî Neş’e-bahşız câzib-i canız Gulâmî âşıkız Abdülkâdir-i Gulâmî k.s.
|
SULTAN ABDÜLKADİR'İN
Devlet istersen devlet ‘izzet istersen ‘izzet
Eşiğinde kıl hizmet sultan ‘Abdü’l-kadirün
Geylandan durur aslı Ebu’l-kasımdur nesli
ALLAH Muhammed dostı dostum ‘Abdü’l-kadirün
‘Aşık olan üftade turmaz gider Bagdada
Kadrin bilür ziyade sultan ‘Abdü’l-kadirün
Müridinün her biri irşad ider münkiri
Da’im budur hüneri sultan ‘Abdü’l-kadirün
İnkar idenler anı mürşid tanur Şeytanı
Var seyr eyle sultanı sultan ‘Abdü’l-kadirün
Bil Muhammed ‘alidür cezbe ile toludur
Dervişleri uludur sultan ‘Abdü’l-kadirün
Hak katında uludur iki cihan toludur
Eşrefoğlı kulıdur sultan ‘Abdü’l-kadirün
Eşrefoğlu Rumi k.s.
***
Aşk ile oldum kulu
Sultan Abdulkadir’in
Hak’ka doğrudur yolu
Sultan Abdulkadir’in
Hak’kın sâdık velisi
Evliyalar ulusu
Bendesidir cümlesi
Sultan Abdulkadir’in
Üçler, kırklar, yediler
Cümle saddak dediler
Payine baş eğdiler
Sultan Abdulkadir’in
Ve hüvel kahır dedi
Kur-an’da zikreyledi
Methini Hak söyledi
Sultan Abdulkadir’in
Başımızın gülüdür
Rahımız Hak yoludur
Arif dahi kuludur
Sultan Abdulkadir’in
* * *
Hiç bulunmaz akranı
Mahzı lütfi yezdani
Gavsul Azam Geylani
Sultan Abdulkadir’in
Kutuplar hep hadimi
Yerde gökte var namı
Pek büyüktür makamı
Sultan Abdulkadir’in
Evliya derbanidir
Asfiya hayranıdır
Arşı kürs meydanıdır
Sultan Abdulkadir’in
Dergâhında himmet var,
Devranında hikmet var,
Kapısında rahmet var,
Sultan Abdulkadir’in
Talibi matlub olur
Matlubu mahbub olur
Dervişi meczub olur
Sultan Abdulkadir’in
Bahçesinde gül olsam
Ocağında kül olsam
Kapusunda kul olsam
Sultan Abdulkadir’in
Bağdat yolun gözlerim
Geylani’yi özlerim
Himmetidir sözlerim
Sultan Abdulkadir’in
Hüsnü terket teşvişi
Hakka bırak her işi
Dervişi ol dervişi
Sultan Abdulkadir’in
* * *
Cem olmuş dervişleri
Sultan Abdulkadir’in
Yolunda sadıkları
Sultan Abdulkadir’in
Elim verdim eline
Kurban oldum yoluna
Canım feda yoluna
Pirim Abdulkadir’in
Kutbu âlem ol veli
Sırrı Mürteza Ali,
Ceddi Hak’kın Habibi
Pirim Abdulkadir’in
Evliyalar geldiler,
Payine yüz sürdüler,
Hep semi’na dediler
Pirim Abdulkadir’in
Evliyalar rehberi
Hak sırrının mazharı
Ehl-i tarik serveri
Pirim Abdulkadir’in
Arısının balıyım
Bahçesinin gülüyüm
Bağının bülbülüyüm
Pirim Abdulkadir’in
Sana derim ey kişi
Çıkar kalpten teşvişi
Oda yanmaz dervişi
Pirim Abdulkadir’in
İnkar eden ol eri
Mürşid sürer Şeytanı
Aslı durur Geylani
Pirim Abdulkadir’in
Hak katında uludur
İki cihan doludur
Eşrefoğlu kuludur
Pirim Abdulkadir’in
Eşrefoğlu Rumi k.s.
* * *
Ali Abadır ceddin
Hem Hasani-Hüseyin
Bazul eşhep Muhyiddin
Abdulkadir Geylani
Doğarken veli doğan
Ruhî bedevi döven
Hem annesin kurtaran
Abdulkadir Geylani
Ahdimi bozmam diyen
Yalan söz hiç bilmeyen
Eşkiya irşad eden
Abdulkadir Geylani
Varıp Bağdat’a yeten
Çok ilim tahsil eden
Dini ihya eyleyen
Abdulkadir Geylani
Ümmeti Muhammed’den
Ben de bir ferdim diyen
Ölüleri dirilten
Abdulkadir Geylani
Allah’tan vaat alan
Hem Malik’le konuşan
Dervişleri koruyan
Abdulkadir Geylani
Benden aciz Mehmed’in
Yükseltiver himmetin
Çok durur kerametin
Abdulkadir Geylani
Evlatların çok seven
Çağırana tez yeten
Ağlayanı güldüren
Abdulkadir Geylani
Cümle pire baş olan
Hükmünü daim kılan
Evliyalara imam
Abdulkadir Geylani
Muinin senin Rahman
Hem tarıkın çok âsân
Himmetin ola heran
Abdulkadir Geylani
* * *
Yedi iklimde sürülür,
İşit erkanı Geylani
Kamu buldanda kurulur,
Hemin meydani Geylani
Ulaşır edene feryad,
Eder muzdarlara himmet
Olur ona uyanlar şad,
Seri dermanı Geylani
Tarıkına giren anın,
Düşer aşkına mevlanın
Olanı kul ol sultanın,
Sever yezdanı Geylani
Eder irşad müridin ol,
Olalım biz ol şaha kul
Huda indinde makbul,
Ki dervişanı Geylani
Düşenin destini tutar,
Yakın ırak demez yeter
Tarıkına girip ol er,
Yücedir şanı Geylani
Müridime cefa eden,
Kefen hazırlasın erken
İnan bu sözlerime sen,
Açık bürhanı Geylani
Çağırsan ana sıdk ile,
Yetişir ol silah ile
Muradın ne ise dile,
Ki bol ihsanı Geylani
Ki tablım çalınır her an,
Yeri göktedir ol sultan
İşit bu sırrı et izan,
Ki ol cananı Geylani
Müridim tablı varsam der,
Kasidesinde hem ol pir
Seni tablım uyandırır,
Budur fermanı Geylani
Müridim korkma der asla,
Nasırımdır benim Mevla
Size düşman olan zira,
Olur düşmanı Geylani
Demiş hem Hak’ka et ikbal,
Teganni ile çağır al
Tarab et bahri aşka dal,
Kerim hannanı Geylani
Anın dervişi Kuddusi,
Olalı arttı sevdası
Deyip teşvik eder nası,
Olun yaranı Geylani
Kuddusi k.s.
***
Mualla gavsi sübhani
Mukaddes kutbi rabbani
Emin-i sırrı yezdani
Abdülkadir-i Geylani
Alelya lel ya seyyide ayni
Alel ya lel ya seyyide ruhi
Zehi simai nurani
Zehi ferhunde pişani
Kemal-i hüsnü insani
Abdülkadir-i Geylani
Safa bahşı muhibbani
Ata bahşı fakirani
Hata puşi müridani
Abdülkadir-i Geylani
Bi-ma’na berkenani
Bi-sureti Yusuf sinani
Bi-behçeti şah merdani
Abdülkadir-i Geylani
Cihan sohbet-i bevet-bani
Her an ma’na bi-kurbani
Kerameş feyzi Rabbani
Abdülkadir-i Geylani
Medet ya şeyh-i Geylani
Kerem ya kutbu rabbani
Ki mahrumum ne gerdani
Tu muhyiddin-i Geylani
Beved birdir ki hendani
Bahaeddindir bani
Ya kutbuddini hakani
Abdülkadir-i Geylani
Şeyh Muhammed Bahaddin Şah-ı Nakşibend k.s.
* * *